Kirez ayın 8-dä kendi 70 yaşını kutlêêr kırgız literaturasının diri klasii, dünnää uurunda büük yazıcı hem aydınnadıcı, Kırgızistan poeziya Akademiyasının öndercilerindän birisi olan Aydarbek SARMANBETOV.
Aydarbek SARMANBETOVun literatura dünnäsına büük izmetleri var. Kendi kiytlarından kaarä, o çevirdi kırgız dilinä dünneyin anılmış yazıcıların yaratmalarını. Canabisinin büük proza ustalıını olarak tanıyan literatura cümnesi de çecirdi onun annatmalarını hem romannarırı başka dillerä dä, ölä, nicä angliyca, nemțeycä, rusça, ukraincä, kitayca, çeşitli türk dillerinä, angalarının arasında var gagauz dili dä.
Bütün ürektän kutlêêrım paalı dostumu hem büük literatura ustasını Aydarbek SARMANBETOVu bu gözäl yıldönümünnän. Saalık hem uzun ömür Canabinä!
Saalık Allaa versin, Aydarbek bey!
Akademik hem yazıcı Todur ZANET
Uyurun, okuyun ustanın Aydarbek SARMANBETOVu kısa annatmaklarını gagauzçada:
BEKLENMEYÄN ECEL
Yazın bir sıcak günü. Başçamız yakılmış fırın içi gibi sım-sıcak. Can sıkıntısı içindä bir gölgedä oturardım. O sırada vızırdayarak bir sinek geldi da, bakmadaan ona, ani onu hep koolardım, başıma konarak, pek azıttı.
Bir da, açan o erä kondu, ona hiç bir şans brakmadaan, şamarımnan urdum. Taman o kıpımda, hiç bilmeerim neredän, aucumun altına, hep vızırdayarak, başka bir sinek kondu da ezildi. Hiç beklenmeyik bir biçimdä ecelinä kauştu, zavalı.
İnsannarda da hep bölä olêr, düşündüm…
KARŞILIKSIZ İİLİK İŞİ
Em-eşil kırda gidän bir patika yolundayım. Kendi düşüncelerimä dalmışım, giderim. Ansızdan ayaklarımın ucunda sıraylan gidän karımcaları gördüm. Herkezi birär kuru ot kucaklamıştı, ilerlärdilär.
Bezbelli onnarın işi pek zor! Acıdım biraz. Adımnarımı yavaş atarak, karımcaların üstündän ayıkırladım. O devirilän düşüncülerimä eni bir fikir girdi! Karımcalar: “Ya, şükür! Kos-koca adam bizim üstümüzä basmadı da saaselm kurtulduk! Allah korudu bizi!, – deyeräk, sevinçlän yuvalarına dooru yolu ilerlettilär…
Benim da, kendileri gibi, dünneyin türlü zorlukları içindä ekmek peşindä koşan bir zavalı adam olduumu, neredän bileciydilär. Ama onnara zarar vermedään oradan ayırıldıım için, sansın karşılıksız bir iilik yapmışım gibi, içimdä pek sıcak bir mutluluk peydalandı.
ŞAŞILACEK İŞ
Şaşılacek iş: ilk oolum duuduynan, ona ad vermäk için, sevinmeliktän dostlarımın hem kafadarlarımın arasında bir yarışma kurdum. Sonunda çok bilinmeyän “Bayastal” adını koymaa karar verdim. Karım hem dostum Üsön ozaman bu fikirimdän beni vazgeçtirdiydi, deyeräk, ani kirgizlarda bölä ad hem bölä laf yokmuş…
1998-i yılın kışından beeri Sokuluk rayonun Malovodnoye küüyündä yaşêêrım. Geçennerdä üürendim, ani küüyün eski adını – Bayastal! Şaşılacek iş!
ÖMÜR BİR TREN GİBİ
Artık on yıl oldu nicä Bişkek kasabasına işimä trennän giderim. Lugovoy hem Merke stanţiyalarından beeri genç-ihtär, adam-karı gibi bir sürü insan, zorluklarının peşindän sürükleneräk, trenä pinerlär. Uzaklardan gelän o insannara herbir stanţiyada taa biräraz insan eklener. Fısıldayanlar, homurdanannar, gülennär, dürük kaşlılar, hastalar hem saa olannar ardı-ardına vagonnara pinerlär…
Çuf-çuf, çuf-çuf… Masallardaki kervan gibi yolunda ilerleer bu tren…
Sırası geldiinän, erlerini sansın üüsüz brakarak, kimi yolcular trendän inerlär…
Trenä etiştirämeyän, ellerini sallayan insannar da var. Tren onnarı bir kıpım da beklämeer, acımêêr, taş ürekli… Geçennerdä gördüüm kaşı-gözü boyalı kız da artık görünmeer, ne acı ki?..
Benim gözümdä ömür – bilinmelää almış yolu olan trenä benzeer…
OTLARI YOLARKANA
Yaz yaamurundan sora başçamı ot kapladı. Kollarımı suvayıp ta, onnarı yolmaa başladım. O vakıtta kafamdan bölä bir fikir geçti: “Ah, sanki, insannar da er üzünä geldii gündän beeri, onnarı, kim ömürün dadını kaybetmiş, canavardan beter zarar yapannarı, bu otlar gibi, birär birär, yolup, atsak da, onnardan sonsuza kadar kurtulsak, ne gözäl olaceydı!”
O canavar görünän insannara üfkemi otlardan çıkartmaa savaştım…
Kırgızçadan çevirdi Todur ZANET
